Czarni

czarny rycerz sie zbliza

Było to w czasach, kiedy każdy z szanujących się bretońskich rycerzy
musiał przynajmniej raz wyruszyć na wyprawę w poszukiwaniu Świętego
Graala. Jeden z takich rycerzy zniechęcony już długą wędrówką, pełną
niebezpiecznych przygód, pojedynków i potyczek zatrzymał się w
przydrożnej karczmie gdzieś w Imperium. Siedział właśnie w kącie, sączył
piwsko z dzbana i zastanawiał się nad jakąś wymówką od dalszych
poszukiwań, gdy nagle drzwi karczmy otworzyły się z hukiem i stanął w
nich jakiś mężczyzna. Blady, przerażony, na trzęsących się nogach...
- czarny Rycerz się zbliża! - zakrzyknął, po czym wybiegł z karczmy. Na
ten okrzyk wszyscy bywalcy gospody rzucili się hurmem do ucieczki.
Bretoński rycerz popatrzył, pomyślał i ... także wziął nogi za pas.
Następnego dnia dumny rycerz znów siedział w tej samej karczmie. I znów
drzwi rozwarły się z hukiem i stanął w nich zziajany człowiek.
- Czarny Rycerz się zbliża! - wrzasnął i tyle go widziano. Pozostali
klienci gospody jednomyślnie uczynili to samo. Bretoński rycerz także...
Kolejnego dnia wytrwały poszukiwacz Graala znów odpoczywał w karczmie. I
po raz kolejny spokojnie zapowiadający się wieczór zepsuł jakiś
mężczyzna, wpadając do środka z okrzykiem - Czarny Rycerz się zbliża !
Oczywiście wszyscy rzucili się do ucieczki. Nasz bohater postanowił
jednak, iż zostanie. W końcu był bretońskim rycerzem ! Stanął na środku
karczmy, wyjął miecz i czekał. Po chwili drzwi się uchyliły i do środka
weszła jakaś wielka, czarna postać. Aby nie uderzyć głową o sufit
przybysz musiał stać lekko pochylony. W ręku trzymał największy miecz,
jaki bretoński rycerz w życiu widział. Murzyn spojrzał na zastygłego w
przerażeniu Bretończyka, któremu własny miecz wyleciał z zamarłej dłoni,
po czym rzekł łamanym staroświatowym:
- Ty robić laska !
Bretończyk nie namyślając się wiele uklęknął przed nieznajomym i zaczął
wykonywać polecenie. Po chwili Murzyn dodał:
- Tylko szybko, bo Czarny Rycerz się zbliża...

Tak się robi stonogę!!